Sacrum i profanum

Ludności mieszkającej na Dolnym Śląsku jak i całej Polsce w dawniejszych czasach nie było łatwo wyznawać swoją wiarę. Często byli oni za to szykanowani, wyśmiewani a z czasem doszło do zabójstw księży oraz wyznawców. Biskupi za wszelką cene chcieli zdobyć dla swojego ludu możliwość wyznawania wiary bez strachu, który nie był potrzebny. Religia jednak rozwijała się nawet w tych trudnych dla niej czasach w sercach wyznawców. Na przestrzeni wieków wiele kościołów zostało zniszczonych, zatraciły one swoja świetność lecz wierny lud uratował wiele z nich, odbudowując je, renomując obrazy i rzeźby. Religia Ślązaków jest dla nich do tej pory źródłem szczęścia na tych terenach znajduje się najwięcej klasztorów w całej Polsce. Wiara dla ludności często była całym ich życiem. wiele osób poświęciło własne życie za wiarę, były to osoby którym naprawdę zależało na kraju i na jego kulturze religijnej. W tamtych trudnych dla kościoła czasach takie poświęcenie ze strony wiernych było czymś nieodzownie potrzebnym.